Paul – Deze week betroffen mijn sportieve prestaties vooral die in de vorm van woon-werkverkeer en daar maak ik meestal geen foto’s van… Tijdens mijn andere bezigheden wel, in dit blog deel ik ze met jullie, de zee in beeld!
Dat woon-werkverkeer werd deze week vooral gekenmerkt door miezer en tegenwind. Ligt het aan mij of is deze herfst zeiknat zonder dat het echt regent? Ook had ik, naast miezer, te maken met het fenomeen draaiende wind. Een tamelijk irritant dingetje van moeder natuur waarbij het zomaar kan zijn dat je heen ende terug de wind tegen hebt. Lachen!
Maar goed, daar heb ik dus geen foto’s van! Wel ben ik gister op pad geweest met oudste boef, nu hij oud genoeg is om wat langer te wandelen is het leuk om met hem naar het strand te gaan. We hebben in Zeeland keuze uit veel soorten strand. De dichtstbijzijnde is bij Ritthem, een minuut of vijf met de auto. Dit is een klein strandje, lekker ouderwets. Hier zijn we deze keer geweest om schelpen en mooie stenen te zoeken.
Ik ben hier een week of twee geleden mee begonnen in een poging onze oudste boef zijn hoofdje een beetje leeg te maken. Er zijn best wat dagen waarop je merkt dat de energie en dus ook spanning opbouwt en geen weg naar buiten vind. Dat zorgt in huis voor een hoop kabaal, letterlijk en figuurlijk!
Op het strand kan hij lekker rennen, naar de zee luisteren en kijken en zijn gedachtes zo een beetje ordenen. Lekker schelpen zoeken, kijken of we diertjes kunnen vinden. Soms een mooie haaientand mee naar huis nemen en zijn hoofdje is weer leeg.
Geloof dat het hem wel goed doet, we gaan soms met storm weg en komen met een zonnetje thuis… En dan heb ik het niet over het weer!
Een ander mooi strand waar we een paar keer geweest zijn is de Kaloot. Dit is vooral bekend bij Kitesurfers en mensen die fossielen zoeken, wij hebben er ook al een paar vondsten gedaan. Eigenlijk hebben we elke keer dat we er geweest zijn iets gevonden! Een haaientand, een stuk bot van een Steppenwisent, gehoorbeentje van een zeehond en nog meer toffe dingen.
Dit strand ligt aan de rand van de industrie en is ongeveer 3 kilometer lang. Het is er lekker onstuimig en je krijgt het gevoel dicht bij de natuur te staan. Alsof de zee hier vrij spel heeft. Ik moet zeggen dat dit soort stranden mijn voorkeur genieten. De opgespoten, toeristische stranden zijn erg mooi maar ook een beetje statisch, vergeleken met Ritthem en de Kaloot.
Op mijn “lievelingsstranden” vind je van alles, natuurlijk veel schelpen en kleine zeedieren maar ook het nodige plastic. De voetafdruk van de mens is overal. Laatst vond ik op een dag een halve pop, een ananas en een mango. Een paar honderd meter later zag ik een schoen van een meisje liggen, best luguber maar de zee neemt het nu eenmaal niet zo nauw…
Zonder moeite geeft ze je de mooiste schelpen en fossielen van tienduizenden jaren oud maar als je niet goed op je kindjes let neemt ze die net zo makkelijk terug. Elke zomer zien we dit soort verdrietige berichten wel voorbij komen in Zeeland. Vaak toeristen die de zee behandelen als groot zwembad en dat werkt echt niet. Je moet ontzag voor de zee hebben en haar met respect behandelen!
Dat probeer ik mijn jongens ook bij te brengen, je kunt veel plezier hebben op het strand maar blijf altijd kijken naar de zee. Vandaag zag ik nog een mooi voorbeeld van de onvoorspelbaarheid. In de verte voer er een groot containterschip richting Antwerpen en deze schepen trekken altijd water met zich mee.
Dat betekend dat het water van het strand wegtrekt maar enige tijd na het passeren van het schip ook weer terugkomt. Zo waren we vandaag binnen een minuut of twee toch zeker 3 a 4 meter strand kwijt. Dat water is er dan ineens…
Op dit filmpje, gemaakt op het strand van Vlissingen in de zomer van 2016, is mooi te zien wat ik bedoel!
Vandaag kwamen we uien, een regenjas, een kwal en zeesterren tegen!
Bezoeken jullie de zee vaak? Of ben je meer een bosmens? Bedankt voor het lezen!
