Early up and running

Lifestyle blog over van alles en nog meer

Gone with the wind… Wielrennen in Zeeland.

Paul – Sinds mijn laatste blog heb ik er weer een paar fietskilometers opzitten, lezen jullie met mijn laatste rit mee? Dit stukkie werd vooral gedomineerd door, hoe kan het ook anders; wind.

Ik was van plan vanmorgen er een vroegertje van te maken, op tijd uit bed en snel op de fiets, dat is redelijk gelukt, rond half negen stapte ik de poort uit. Ik had niet precies een doel voor ogen, wist niet exact waar ik heen zou gaan.

Dat zonder doel fietsen is in Zeeland helemaal geen straf en je hoeft ook niet bang te zijn om te verdwalen, je komt altijd wel een fietsbordje tegen waar een globale richting op staat. Als je topografisch een beetje bij bent kan het niet misgaan. En dat wordt nu getypt door iemand met nul richtingsgevoel, kun je nagaan!

In ieder geval ging ik snel het dorp uit, daar is voor een racefiets niet veel te zoeken. In eerste instantie ben ik richting Arnemuiden en Goes gefietst, die twee plaatsen liggen een behoorlijk eind uit elkaar maar blijkbaar min of meer dezelfde kant op.

Goes, zo’n 20 kilometer hier vandaan zat er vandaag niet in, het waaide stevig. De afgelopen weken viel het ontzettend mee met de wind. Vele dagen achter elkaar was het maar windkracht twee, soms drie, af en toe vier. Meer niet… Dat is voor Zeeuwse begrippen drie keer niks en dus heerlijk fietsen!

Maar vandaag deden de fietsroutes hun naam eer aan en zo vloog ik over de Jan Raas route en moest ik ploeteren tegen de wind op de Zeeuwse wind route.

Uiteindelijk bereikte ik door achterlangs Middelburg te fietsen zonder veel moeite Arnemuiden. Het was nog rustig in het ijverige vissersdorp, op het gemak fietste ik door de verkeersader van het dorp, over het spoor en weer de polder in.

Door wegwerkzaamheden kwam ik op een weg pal naast het kanaal door Walcheren uit, met volle tegenwind, alle zes, west-zuid-west recht op mij en mijn stalen ros, dat was best hard werken en af en toe verlangde ik terug naar het gemoedelijke briesje in het slaperige Erremuu.

Maar we moeten door, lichter verzet en wat harder trappen, dan komen we er wel! En zo geschiedde! Na een kwartiertje tegenwind lag gehucht Kleverskerke achter mij en herkende ik de contouren van Middelburg, een beetje stedelijke beschutting tegen de wind was welkom!

Ik koos er bewust voor om niet langs zee te fietsen omdat je daar maximaal op je kop krijgt als het waait, maar ook in de polders krijg je er vroeg of laat mee te maken. Ach ja, er zijn ergere dingen! Het blaast zo lekker het stof van je fiets!

Middelburg ben ik langs de rand gepasseerd, via het gemeentehuis, of stadskantoor zoals dat tegenwoordig heet, en het NS-station snel door. Er bestond enige twijfel, fiets ik langs het kanaal waar het altijd mooi is of ga ik binnendoor. Ik koos voor de laatste, snellere route.

Nog even door het kleine dorpje Groot-Abeele en toen was ik alweer op “eigen” grond, in Oost-Souburg.

In 1:03:19 heb ik 26,17 kilometer afgelegd met een gemiddelde snelheid van 24,8 km. 1135 kcal verbrand en een maximale snelheid van 34 kilometer per uur. Het was 17 graden en er stond een West-Zuid-Wester kracht zes! Om jullie te voorzien van de cijfertjes. 

Al met al een lekker rondje waarin het soms knallen was en af en toe de tanden op elkaar en doortrappen!

Bedankt voor het lezen!

admin

Back to top