Voor de oplettende lezers onder jullie … Gister hebben wij inderdaad een dagje bloggen overgeslagen.
Paul & ik waren aan het genieten van wat broodnodige ‘us-time’. 🙂
Ja – Ja, ik weet het, we zouden moeten voorwerken, maar ik zou op dit moment echt m’n god niet weten hoe ik dat zou moeten doen. Ik ben al blij als ik ’s avonds nog puf heb om een kopje thee te drinken, laat staan 3 blogs op m’n scherm te toveren 😉 En overdag eens lekker op t gemakje wat werken achter de laptop, dat is een illusie, er is altijd wel iemand die aandacht wil of nodig heeft.
Misschien ooit, als er meer mensen zijn die de weg naar ons blog vinden en ik er mijn werk van kan maken…. Dan zit ik op zolder aan een mooi bureautje, heel veel blogjes ‘voor te werken’. Hey, a girl can dream right? 😉
Maar goed, Paul en ik waren dus een nachtje weg. De kindjes waren allebei bij opa & oma, maar wel apart. Dus de 1 bij de ene opa & oma, de andere bij de ‘andere’. (spreid je kansen noemen ze dat ;-)) Ik had het als verrassing voor Paul geregeld, en om het allemaal wat gemakkelijker te maken, was het dit keer weg in eigen stad. (Nou ja, buurstad)
Ik wilde al een hele tijd slapen bij The Roosevelt in Middelburg, en afgelopen nacht was het zover. Gewoon even wat tijd voor elkaar, ongestoord slapen (dachten we…) en lekker wat luxe.
Het was heerlijk, prachtige kamer, lekker groot, ruim opgezet, schoon, licht en een geweldige badkamer (ik wil die badkamer thuis ook!!)
Lekkere douchegel, shampoo, badspul, 2 regendouches, een kingsize bad. Enorme Marokkaanse lampen aan het plafond. Mijn stijl wel 🙂
De badkamer zat in een oude kluis, en was net zo hoog als de rest van de kamer.
Er waren helaas ook wat dingetjes die tegenvielen (eerst de verkeerde kamer, zo gehorig dat we zelfs konden horen dat de buurman zijn gulp dichtdeed en een ontbijt dat niet helemaal aan onze verwachting voldeed), maar verder was het fijn!
Lekker om even met zn 2 te zijn en samen te genieten van de dingen buitens huis, gewoon even als Paul & Kim zeg maar, met aandacht voor elkaar en geen peuter die er door heen kletst. Zeg ik dan heel stoer… Want ondanks dat het me steeds beter af gaat om de kindjes weg te brengen voor wat me – of us – time, denk ik dan wel veel aan ze hoor. En als ik dan tijdens onze us – time, stellen met hun kindjes zie lopen denk ik ook wel ‘aaaah – hadden wij onze jongens ook maar mee genomen’. Om er dan daarna ook wel weer heel erg van te genieten dat we dat een keertje niet hebben gedaan 😉
Hoe denk jij over af en toe even bewust wat tijd voor jezelf of jou en je partner inplannen? Broodnodig of een overbodige Luxe?
Ik ben in ieder geval blij dat wij er even tussen uit zijn geweest, nu weer lekker knuffelen met onze kleine mannen <3
Fijne avond!
