Paul – Zoals in eerdere blogs te lezen valt tracht ik boeddhist te zijn, of beter gezegd, probeer door boeddhistisch te leven een betere versie van mijzelf te zijn. Zoals je begrijpt is dit een meerjarenplan en valt het in een westerse samenleving niet altijd mee hier op een behoorlijke manier naar te leven. Er zijn ontzettend veel verstorende factoren, momenten, personen en situaties welke roet in het eten gooien… Niet omdat ze iets verkeerd doen maar meer omdat ze mij verleiden niet boeddhistisch te handelen.
In de beginjaren waarin ik nog niet durfde te roepen dat ik probeer deze levensovertuiging aan te hangen zorgde dat vaak voor een berg frustratie wat een kettingreactie teweegbracht, niet bevorderlijk voor mijn humeur… Denk dat de Dalai Lama er niet vrolijk van zou worden. Ik ging over boeddhisme lezen, wat te doen als er iemand boos wordt, hoe om te gaan met verdriet, frustratie, noem maar op… Ik werd er wijzer van maar het bracht geen rust… Zowel innerlijk als uiterlijk ontbrak het daar aan.
Zoals de meesten weten en inmiddels breed gepropagandeerd wordt gaan innerlijke rust en meditatie goed samen, en meditatie en boeddhisme kennen ook een lange geschiedenis. Zodoende begon ik daar ook mee, met behulp van een app, een tijdje elke dag. Lastig om de stroom gedachtes tot stilstand te brengen, of om er ook maar enige vorm van controle op uit te oefenen. Zeker omdat we in een tijd leven waarin de ik centraal staat, je mag denken wat je wil en het eigenlijk ook meteen uiten, zeker op social media, op zich is daar niks mis mee maar het kan ook doorslaan, als je praat herhaal je wat je al weet, als je stil bent en luistert kun je iets nieuws horen!
Maar goed, terug naar meditatie, misschien ligt het aan het feit dat ik oer-westers ben, onze vakantie in Spanje was denk ik de keer dat ik het dichtst bij Azie ben geweest (kun je nagaan), maar ik benaderde het nogal statisch, liggend op bed met rustgevende geluiden die de buitenwereld overstemden, dat werkte het beste. Zittend mediteren was al lastig, weet niet waarom maar dan was ik mij veel te bewust van alles en kon ik de aap in mijn hoofd niet onder controle krijgen. Het deed heus wel wat maar achteraf gezien was het zeker geen wondermiddel!
Zodoende was ik nog altijd zoekende naar “de resetknop”, de “boeddhisme aan-schakelaar” om mezelf weer te focussen en wat rust te vinden…
Een tijd geleden is mijn vrouw begonnen met hardlopen… leuk voor haar maar niks voor mij, dacht ik toen. A gentleman will walk, but never run… zong Sting en daar was ik het wel mee eens! Toen ik een tijd later boodschappen ging doen bij Lidl bood het altijd leuke non-food assorti hardloopschoenen aan, in mijn maat en voor maar 15,99. Zijn vast geen toppers, maar dat was/ben ik ook niet op hardloopgebied. Ik kocht ze en zei tegen mijzelf, zal wel niks worden maar wie weet! Het enthousiasme dat je van plan bent iets te doen is soms al genoeg!
Een dag later heb ik het geprobeerd, lopen, hardlopen! Twee minuten hardlopen en twee minuten wandelen, dat vier keer en mijn eerste hardloop ervaring zat er op, rete zwaar natuurlijk, Mijn spieren verzuurden tot en met, de ademhaling sloeg op hol en ik voelde mijzelf lopen… op mijn hardloopschoenen.
Toch ben ik weer gegaan, mede door de support van Kim maar ook omdat een soort automatische piloot er voor zorgde dat ik weer een krulletje wilde zetten op het beginnersschema, was het endorfine? was het de drang ook eens sportief te zijn?
Hoe dan ook, ik ging door en merkte dat ik elke keer uitgerust thuis kwam, niet lichamelijk maar vooral geestelijk, zeker nu ik wat langere afstanden loop gaat er een knop om en denk ik weinig of niet. Ik luister, naar de omgevingsgeluiden en mijn stappen, de focus ligt op het lopen en mijn geest (de aap in je hoofd) legt zich er bij neer, klinkt als meditatie! Maar dan niet op bed of een matje maar gewoon, op hard westers asfalt!
De resetknop is gevonden en daarmee de boeddhisme aan knop ook! Zodoende gaan boeddhisme en hardlopen hand-in-hand! Wil je ook meer rust? Tot jezelf komen? Een betere versie van jezelf worden? Zoek het niet te ver weg, maak het niet te duur… Ga eens hardlopen!
